فائزه هستم،در سرزمین عجایب!

من از اینکه مردد باشم متنفرم!مردد کاری نمیکنم!دل و جرعتش دارم!یا حرف نمیزنم،یا حرفم را محکم میزنم!خیلی از کار ها دل و جرعت میخواهد!از نوشتن اسم ها پای یک کامنت ساده و بی ارزش گرفته تا قدم گذاشتن در راه های دشوار از انجام کاری ک از آن مطمینم نمیترسم!تنها چیزی ک ازش میترسم شروع کاریست که در آن سر در گمم! تا مطمین نباشم حرفی نمیزنم.پا پیش نمیگذارم حتا پلک هم نمیزنم! از او مطمینم!وقتی امروز آمد تا یک قدمی ام!قتی توی جیب هایش را گشت و در جواب سوال هایم ,برایم لواشک لقمه ای پیدا کرد!!وقتی آبی پوشیده بود!وقتی از لواشک لقمه ای ذوق کردم!یک ذوق واقعی!و یک روز و حتا چند روزم را خوب کرد! اصلا مردد نیستم! پ.ن：اصلا پراکنده نگفتم!اینا همشون به هم مربوطه! فائزه هستم،در سرزمین عجایب!...

نمی دونست دل من که پریشونی چیه سربه گریبونی چیه ؟!! نمی دونست دل من شب بارونی چیه  گریه پنهونی چیه ؟!!! شیشه از سنگ شد و ناله آهنگ شد و... لاله دل تنگ شد و بنفشه بیرنگ شد و... دل من عشق و شناخت واسه تو عقلش و باخت واسه دیوونگی هاتمن دیوونه رو ساخت. واسه دیوونگی هات من دیوونه رو ساخت. تو که گفتی عاشقی حرف شعر و مستیه حرف زانو زدن و سر خدا پرستیه  تو نگفتی عاشقی حرف ویرون شدنه سر دیونگی و سر به گریبون شدنه سر دیونگی و سر به گریبون شدنه من شبها نخفتم و  از غم تو گفتم و از تموم قصه ها اسم تو رو شنفتم و... دل من عشق شناخت  واسه تو عقلش و باخت واسه دیوونگی هات  من دیوونه رو ساخت!!!     پ.ن： چ حال عجیب غریبی دارم!!!    فائزه هستم،در سرزمین عجایب!...